بنگر که عظمت در نگاه تو باشد نه در آنچه می بینی

ناتانائیل ، هیچ یک از شادی هایت را از پیش آماده مکن.

هرجا که نمی توانی بگویی : چه بهتر، بگو؛ عیبی ندارد. در این گفته نویدی بزرگ برای خوشبختی نهفته است.

ناتانائیل ، خدا را از خوشبختیت جدا مدان. من پیش از این نمی توانم سپاسگزار خدا باشم که مرا آفریده است، همچنان که اگر وجود نداشتم نمی توانستم  به سبب نبودنم از او گله مند باشم.

ناتانائیل  چه ناگوار است که ما در آنجا نبوده ایم.  وگرنه می توانستیم آفرینش مرد و زن را ببینیم، و شگفتی آنان را از اینکه در قالب کودکانه خرد زاده نشده اند. ناتانائیل !کاش سپیده دم آنجا می بودیم!

برخی احساس عشق به خداوند را دلیل وجود "او" می دانند. از همین روست ، ناتانائیل ، که من هرچه را دوست داشته ام خدا نامیده ام، و از همین روست که خواسته ام همه چیز را دوست بدارم، از آن مترس که تو را در شمار آن ها درآورم ؛ وانگهی اگر هم چنین کنم با نام تو آغاز نخواهم کرد.  ناتانائیل خدایت را از آنان بیشتر دوست بدار.

ناتانائیل  من دیگر گناه را باور ندارم.

ناتانائیل هر چیز به هنگام خود فرا می رسد.

ناتانائیل در کنار آنچه به تو ماننده است ممان، هرگز ممان ناتانائیل! همین که فضای پیرامونت رنگ تو را به خود گرفت، یا تو به رنگ آن درآمدی، دیگر سودی برایت در بر نخواهد داشت.

هیچ چیز برایت خطرناکتر از خانواده "تو"، اتاق "تو" و گذشته "تو " نیست.

ناتانائیل ، بدبختی هر کسی ناشی از آن است که همیشه اوست که می نگرد و آنچه را می بیند به خود وابسته می کند. اهمیت هر چیز نه بخاطر ما که بخاطر خود اوست.

کاش چشمان تو همان باشد که به آن می نگری!

ته قلب آینه...