اگر اشعار حافظ نبود....

لازمه بعضی وقتا خودم حرف نزنم بذارم خواجه شیرازی با لفظ قلم حرف بزنه

اصلا انگار حافظ اومده که من حرف نزنم...

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش

هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست

همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت

ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل

تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت

ته قلب آینه...